Podzial dochodu

Jeżeli w podziale dochodu występują tendencje egalitarystyczne, tzn. jeśli zróżnicowanie poziomu płać jest spłaszczone, nie odpowiadające stopniom złożoności pracy ? wtedy nie ma dostatecznej motywacji do podnoszenia kwalifikacji, do uzyskiwania wyższego poziomu wykształcenia, co odbija się ujemnie na produkcji. Jeśli wysoko wykwalifikowany robotnik zarabia niewiele więcej niż średnio wykwalifikowany, a inżynier niewiele więcej lub mniej niż wykwalifikowany robotnik ? to nie mogą oni mieć dostatecznej motywacji do dobrej roboty; to również odbija się ujemnie na produkcji. Groźba tego rodzaju tendencji egalitarystycznych dotyczy głównie gospodarki socjalistycznej. Jeszcze gorzej jest, gdy podział dochodu nie jest związany z uzyskiwanymi wynikami pracy, gdy występuje zjawisko określone porzekadłem ?czy się stoi, czy się leży x tysięcy się należy”. Wtedy mechanizm produkcji jest absolutnie niesprawny, a etyka pracy zostaje skażona, co wpływa ujemnie także na inne struktury społeczno-moralne. Jeśli w podziale dochodu na spożycie i akumulację udział akumulacji jest wysoki, a jednocześnie potrzeby wzrostu konsumpcji są zaniedbywane, tak iż występuje stagnacja płac realnych bądź bardzo powolny ich wzrost ? system motywacji, podobnie jak w wyżej wymienionych przypadkach, nie może działać zadowalająco. To samo zjawisko będzie występować w sytuacji, gdy podział dochodu przeznaczonego na spożycie będzie zawierał zbyt duży udział spożycia zbiorowego i świadczeń socjalnych związanych z opiekuńczymi funkcjami państwa.